Nog meer rare dingen: zie bijgevoegde borden: bezoek je een klooster staat er een groot bord bij de ingang dat je geen eten/drinken/hond mee naar binnen mag nemen, maar ook je pistool (!) niet. mm, dat waren wij nou net van plan...
Ook zo'n mooi bord: bij dit souvenirwinkeltje in West-Jerusalem krijg je korting als je moedig genoeg bent de Israelische zaak te ondersteunen. Maar ja, hoe bewijs je dat dan?
Van de week in de landelijke Israelische krant: een serieus artikel van een paar pagina's waarin een Rabbi uitlegde hoe hij, met als basis de Torah en de Talmud, een nationale wetgeving/grondwet wilde vormgeven. Eigenlijk dus net zoals de Sharia, de islamitische religieuze wetgeving, al werd daar uiteraard niet naar verwezen. Had makkelijk gekund, want het kwam min of meer op hetzelfde neer: vrouwen weer achter het aanrecht want anders zorgen ze maar voor te veel afleiding voor de mannen, homosexualiteit streng verboden, doodstraf en marteling toegestaan en ga zo maar door. Mooi ook hoe de "Status of non-Jews' werd beschreven: "Their status will be lower even than that of women". Maarja, als je in Nederland in streng christelijk-gereformeerde dorpen gaat kijken, zal het dit ook niet al te veel ontlopen.
Misschien kan Geert Wilders daar eens een filmpje over maken, hoe dit soort "achterlijke" regels in bijna alle extreme vormen van religie te vinden zijn, het ligt er maar aan of je ernaar wilt luisteren of niet...
De Israelische krant waar ik het net over had (zie http://www.haaretz.com/) geeft trouwens voor ons een interessant inzicht in de dilemma's van het joods-israelische leven en de discussies die daarover gevoerd worden. Bijvoorbeeld over wat nou de ideale echtgenoot is. Veel orthodox joodse mannen (zeker hier in Jerusalem), besteden hun hele leven aan de studie van de Torah en de Talmud, in religieus opzicht ideaal dus. Maar omdat ze geen reguliere baan hebben, brengen ze ook geen inkomen in (behalve geloof ik een kleine toelage), dus blijft de vrouw over om het geld binnen te brengen voor de vaak grote families. Maarja, dat kan toch ook niet de bedoeling zijn, want de vrouwen moesten nou juist achter het aanrecht blijven.
Ook is het dit jaar Schmita: wat betekent dat eens in de 7 jaar moet het land 1 jaar braak liggen, en mag het dus niet bewerkt worden. Voor de Joodse boeren een probleem want die lopen inkomen mis en verliezen hun plek in de (inter) nationale markt, dus wederom veel discussie in de krant: mag je het land dan wel door Palestijnen laten bewerken, of voor een jaar aan hun verpachten?
Genoeg om over te praten dus...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten