Vanochtend voor dag en dauw in de gepantserde wagen richting Gaza getogen. Ik - Thijs - was er twee weken geleden nog, maar het was opnieuw indrukwekkend. We gingen met een collega van de humanitaire noodhulp afdeling, dus dat betekent per definitie dat het bezoek voor een deel bestond uit een soort ramptoerisme. Al zijn we er natuurlijk wel met een doel, namelijk bekijken waar op dit moment het geld het nuttigst besteed kan worden. Deze keer had ik de kans om wat foto's te maken van de vernieling. We bezochten o.a. een wijk in het Noorden van Gaza, waar de tanks naar binnen zijn gerold. De schade daar heeft veel weg van wat ik me kan voorstellen bij een zware aardbeving. De beelden spreken voor zich.
Een internationaal gezelschap blijft nooit lang onopgemerkt in Gaza...het wordt al snel 'gezellig' druk. Wel oppassen geblazen, want de lokale ordediensten willen zich er dan ook nog wel af en toe mee bemoeien. Onze bezoekjes worden gelukkig kundig begeleid door een Palestijnse consultant, Omar Shaban (met bril en colbert, rechts op de foto).
Een internationaal gezelschap blijft nooit lang onopgemerkt in Gaza...het wordt al snel 'gezellig' druk. Wel oppassen geblazen, want de lokale ordediensten willen zich er dan ook nog wel af en toe mee bemoeien. Onze bezoekjes worden gelukkig kundig begeleid door een Palestijnse consultant, Omar Shaban (met bril en colbert, rechts op de foto).
'Ramallah-collega' Harry besloot de ellende van wat hogerop te bekijken.
Ook het Al Quds (Arabisch voor Jeruzalem) ziekenhuis is zwaar getroffen. O.a. de kinderafdeling. Mickey Mouse op de achtergrond...
Het ernaast gelegen museum ontkwam evenmin aan de beschietingen.
Tot slot nog een lichte noot. We bevonden ons vandaag in goed gezelschap in Gaza. Ra, ra welke bekende figuur staat er op deze foto (genomen bij de verzamelplek voor iedereen die Gaza wil verlaten via de zogeheten Erez-grenspost). Zijn kapsel zit zelfs na een stoffige dag in de Gazastrook nog strak.