(on)Orthodox protest...

Niet ver van Sjeikh Jarah, de wijk in Oost-Jeruzalem waar wij wonen, ligt Mea Sharim, een joods-orthodoxe wijk. Het is daar al enkele weken hommeles. Er is sinds kort een garage geopend, die tot groot chagrijn van de bewoners van Mea Sharim ook op zaterdag (Shabath!!) geopend is. Op Shabath mag er helemaal niks van ze (een goede orthodoxe jood zal zelfs geen lichtknopje aanklikken), behalve stenen gooien voor het goede doel dat mag wel. Het levert al met al rare plaatjes op en geluidsoverlast, want de politiehelicopter cirkelt ook boven onze wijk...Ik schrijf er wat lacherig over, maar het gaat behoorlijk tekeer en de wijk werd ook gisterenavond weer hermetisch afgesloten door de politie.

Banana Beach

Een tijdje terug ontdekten we een tropisch paradijsje vlakbij de grens met Libanon. In 2006 regende het in deze omgeving nog raketten (courtesy Hezbollah...), maar de rust is alweer een hele tijd teruggekeerd en is het er goed toeven. Vandaar dat we met onze vriendenclub het vorige weekend vier hutjes hadden gehuurd om er een heerlijke zomernacht in goed gezelschap door te brengen. Het werd hoe later hoe gekker, 4am yoga en voetbal zullen we niet snel meer vergeten. Al smaakte de bbq en het ontbijtje ook prima.

Koenders op bezoek in Gaza...

...en Thijs op het RTL nieuws, zie de volgende link, onderaan kan je dan het filmpje `Koenders in Gaza` aanklikken, goed opletten rond 1:00 minuut!

Nieuwe huisgenoot: Safafa

Het nieuwe katje, genaamd Safafa, woont inmiddels al weer een maandje bij ons in huis. Heel schattig, heel stout, maar hij kan het (inmiddels) wel goed met Boef vinden, al weten we niet of er in het arabisch of in het nederlands gemiauwd wordt..Ze stoeien heel wat af.
De naam Safafa komt van Beit safafa, een dorpje bij Jerusalem waar hij vandaan komt.

Bezoek van de paus

Zoals jullie waarschijnlijk wel op het nieuws gezien hebben, hadden we deze week de paus op bezoek hier in Jerusalem. Dus dat betekende de halve stad afgesloten, een hoop extra politie, overal wit/gele vlaggetjes, en uiteraard weer extra voer voor discussie van zowel de Israelische als de Palestijnse kant. Terwijl ik dit zit te typen vliegen er allerlei helicopters boven m'n hoofd om de paus naar het vliegveld te brengen, dus dan keert de rust hopelijk weer terug in de stad (hoewel het hier natuurlijk nooit echt rustig is). Nu we het toch over religieuze zaken hebben: Dit vond ik wel een interessant artikel in de Haaretz-krant van Gideon Levy (linkse israelisch journalist), hij beschrijft hoe veiligheid hier de nieuwe nationale religie is geworden hier, want het is het antwoord op alles, je hoeft niks meer te verantwoorden...."When security is the national religion of the state and the society, fear is the cult". http://www.haaretz.com/hasen/spages/1082113.html

Lawrence (& Thijs, Gert-Jan en Klaartje) in Arabia

Om er zeker van te zijn dat jullie nog steeds het idee hebben dat wij hier alleen maar vakantie houden, hier bij de foto's van ons laatste tripje (samen met GJ die op bezoek was) naar Jordanie.

We zijn naar Wadi Rum geweest, het woestijngebied waar ook Lawrence of Arabia opgenomen is. Voor de ''full desert experience" moesten we natuurlijk ook nog een tripje maken op de kameel, leuk, maar comfortabel was anders...

Dikkie Dik

Vrienden van ons (Miral en Radi), hebben jonge poesjes, en die zijn heeeeeeel schattig, dus hebben we besloten een vriendje voor Boef uit te zoeken. Het wordt waarschijnlijk de grijze (nu 6 weken, over 2 weken komt hij bij ons), die ook de dikste van het stel is, dus hij heet nu nog even Dikkie Dik aka de Bolle. Over de echte naam moeten we nog even nadenken, suggesties anyone...?

Dagje Ein Kerem

Ein Kerem is een dorpje dat tegen Jerusalem aanligt, maar waar we tot nu toe nog niet geweest waren: hadden we eerder moeten doen, want het was een oase van rust, lieflijke oude straatjes en een flink aantal kerken en kloosters want Johannes was hier geboren, en Maria en Josef en ezeltje waren ook langs geweest op weg naar Bethlehem: de kerk van Johannes de Doper, een Russische klooster, Church of the Visitation, Notre Dame the Sion, Maria's bron etc. Het leverde weer mooie plaatjes op:

Terug van een weekje Nederland

Tijdens de paasdagen hebben we even meegenoten van het heerlijke Nederlandse weer, en om (bijna) iedereen weer even te zien, met als hoogtepunt uiteraard het bezoeken van nieuw neefje Milan (geboren 7 april), 3e kindje van Thijs' broer Eelco en zijn vrouw Monique.

Het duurt niet lang voor we weer naar de lage landen komen, in juni komen we weer langs voor de trouwerij van mijn zusje en om hopelijk de nieuwste aanwinst (ook de 3e) van Thijs andere broer Paul en vrouw Saskia te kunnen bewonderen.

Vogels, sneeuw, zon en snufje geschiedenis

We zijn er vorig weekend weer eens een keertje op uitgetrokken. Plaats van bestemming was Rosh Pinna, een Joodse nederzetting van het eerste uur in Noord-Israel (in de periode dat de Britten het hier nog voor het zeggen hadden, dus niet een nederzetting op Palestijns grondgebied zoals we dat vandaag - te! - veel zien). Een mooi plaatsje in de "Upper-Galilee", met een leuk hotelletje met uitzicht over de vallei, en daar zaten wij toevallig. Oh, het hotel had ook een buitenbubbelbad. Vanuit Rosh Pinna was het een korte trip naar een van de beste vogelspot-plekken in Israel, Hula Park. IJsvogels, Kraanvogels, Pelikanen, Roofvogels, Ooievaars, Witte Reigers en niet te vergeten een rat met hoog knuffelgehalte. Zoals meestal zeggen beelden meer dan woorden, dus vandaar hierbij een fotoreportage.

Klaartje in Rosh Pinna

with a view

Joodse Begraafplaats in Rosh Pinna

Vogels! (met verrekijker nog veel mooier)

niet te vergeten, de aaibare rat (hoewel, die staart...), door velen verward met een marmot



en, tot slot, in de verte, de besneeuwde top van Mount Hermon

12 x optical zoom...

Dagje Gaza

Vanochtend voor dag en dauw in de gepantserde wagen richting Gaza getogen. Ik - Thijs - was er twee weken geleden nog, maar het was opnieuw indrukwekkend. We gingen met een collega van de humanitaire noodhulp afdeling, dus dat betekent per definitie dat het bezoek voor een deel bestond uit een soort ramptoerisme. Al zijn we er natuurlijk wel met een doel, namelijk bekijken waar op dit moment het geld het nuttigst besteed kan worden. Deze keer had ik de kans om wat foto's te maken van de vernieling. We bezochten o.a. een wijk in het Noorden van Gaza, waar de tanks naar binnen zijn gerold. De schade daar heeft veel weg van wat ik me kan voorstellen bij een zware aardbeving. De beelden spreken voor zich.

Een internationaal gezelschap blijft nooit lang onopgemerkt in Gaza...het wordt al snel 'gezellig' druk. Wel oppassen geblazen, want de lokale ordediensten willen zich er dan ook nog wel af en toe mee bemoeien. Onze bezoekjes worden gelukkig kundig begeleid door een Palestijnse consultant, Omar Shaban (met bril en colbert, rechts op de foto).

'Ramallah-collega' Harry besloot de ellende van wat hogerop te bekijken.

Ook het Al Quds (Arabisch voor Jeruzalem) ziekenhuis is zwaar getroffen. O.a. de kinderafdeling. Mickey Mouse op de achtergrond...

Het ernaast gelegen museum ontkwam evenmin aan de beschietingen.

Tot slot nog een lichte noot. We bevonden ons vandaag in goed gezelschap in Gaza. Ra, ra welke bekende figuur staat er op deze foto (genomen bij de verzamelplek voor iedereen die Gaza wil verlaten via de zogeheten Erez-grenspost). Zijn kapsel zit zelfs na een stoffige dag in de Gazastrook nog strak.

Zomerse wandeling over de stadsmuren

Verrassing, we bloggen weer eens. De klad is er een beetje ingekomen, maar dat wordt ons vast vergeven. De winter nodigt wat minder uit tot uitstapjes, dus ook minder te melden. Tijdens de Gaza-oorlog was er al helemaal weinig leuks te melden. Al heb ik - Thijs - in die context wel de pers gehaald, niet met naam en toenaam, maar toch. Wat gebeurde er?
We zijn toen namelijk naar Gaza gegaan, en dan moet je door een door Israel bewaakte grenspost erin, en ook eruit. Doordat er overdag weer gevochten was, hadden de Israelische militairen de grenspost gesloten en kwamen we Gaza niet meer uit. Wat volgde was druk en lang diplomatiek verkeer, door ons (Nederland) en ook de Zweden, de Zwitsers, Noren, Fransen en Duitsers, want die zaten in hetzelfde schuitje. Na een urenlange onderhandeling, en flinke druk vanuit Den Haag en andere Europese hoofdsteden, kwam dan eindelijk het verlossende woord, we mochten toch nog door de grenspost heen (inmiddels was het 9 uur in de avond). Dat besluit was echter nog niet tot iedereen op de grenspost, "Erez," heet ie, bekend. Toen we zo'n 50 meter van de eerste slagboom verwijderd waren klonken er plotseling twee salvo's uit een automatisch geweer. Naar later bleek van een soldaat die waarschuwingsschoten in onze nabijheid afvuurde. Foutje....Na weer druk telefonisch verkeer, zijn we uiteindelijk veilig thuisgekomen. Maar, het is wel een flinke ruzie geworden tussen de diplomatieke gemeenschap en Israel (in ons gezelschap bevond zich o.m. de hoogste Franse diplomaat in Jeruzalem). Op verschillende websites (reuters/yahoo) zijn persberichten verschenen over het incident.

Terug naar vandaag. Het is hier prachtig weer en dat kwam goed uit, want afgelopen zaterdag stond er een "Rampart Walk", oftewel een wandeling over de stadsmuren van de oude stad, op de planning. Dat leverde toch weer een ander perspectief, en dus wat mooie foto's, op.

Natuurlijk van de 'Dome of the Rock'...

en van vogels van divers pluimage...

Van de markt bij Damascus Gate...

Van Klaartje met haar collega/baas, Janny:

Zondag zijn we - met twee collega's uit Den Haag, die onze post tijdelijk versterken - nog even naar de Knesset - het Israelische parlement - geweest. Goeie timing, want de verkiezingen staan hier voor de deur.